Van Boavista naar andere Kaapverdische Eilanden.

TRANSLATE BUTTON BELOW ⬇️ 
 

In de ochtend van 7 januari verlaten we Boa Vista om richting Sao Nicolao te gaan. Richting het dorpje Carrical. (Video) Met een 4 Bft windje krijgen we een prachtige tocht. Bij het eiland neemt de wind toe en doen we het laatste stukje op de stagfok. Het is inmiddels donker en we ankeren vlakbij een steile rotswand in 14 meter diep water. Even goed uitkijken dus en rustig aan! Om 4 uur in de nacht krijgen we te maken met een heftige valwind vanaf de bergen. We checken even op we goed op ons anker blijven liggen en op dat moment zien we net één van de vriendengroep ook binnenkomen. We lichten ze bij met de schijnwerper, zodat ze wel genoeg afstand van de bergwand houden. Alles gaat prima en ook zij weten een goede ankerplek bij dit eiland te vinden. Enorm veel vliegende vissen hier trouwens. Rondom de boot is het bij het binnenvaren een 'sproeier' van deze vissen. 

We hebben beiden geen vervoer naar de wal meer dus wordt het wachten tot andere vrienden ook hier komen en ons weer aan wal kunnen brengen. Dat is een dag later en gezamenlijk verkennen we dit eiland.

Prachtig klein baaitje in het dorp waar weer met hele families de vers gevangen vissen schoongemaakt worden. We bekijken het dorpje en ontmoeten weer de allerliefste bewoners. Er is hier echter helemaal niets verder. Afgelegen, geen internet, veel handicaps van bewoners waarmee ze zich maar moeten zien te redden, geen winkeltjes behalve een heel klein minimarktje dat ook als barretje dienst doet. Daar strijken we met elkaar neer en merken dat we een bezienswaardigheid zijn. Een aantal bewoners voegen zich bij ons.

Met handen en voeten gebarend en een mix van woorden ontstaat er een prettig samenzijn en speelt één van ons op een gegeven moment een spelletje mee, waarbij je steentjes moet verplaatsen in een plank met holletjes erin…geen idee hoe het werkt of hoe het heet. Een oud vrouwtje komt er ook bij….oud? Nee ze blijkt jonger dan Steven te zijn, maar ziet er zooooo oud uit! Pfff, best wel confronterend wat een andere leefomgeving met iemand kan doen. Ze is wel allerliefst! Steven en ik lopen nog even verder het eiland op…woestijn, kurkdroog, prachtige vergezichten over de oceaan, maar echt ver van de wereld zoals wij het kennen!

 Zoom in….daar ligt Sensation.

Alles wordt zelf gemaakt want veel hebben deze mensen niet te besteden. Zo zien we ook een touwslager bezig….alles zeer relaxed! (Video) Ons kent ons op zo'n eiland. Ze hebben elkaar hard nodig! En het is bijna allemaal wel ergens familie van elkaar.
We sluiten ons verblijf hier af met weer een fantastische BBQ op een strandje, met opnieuw weer de heerlijke vis die de speervissers onder ons gevangen hebben. 11 januari brengen we hier ook nog door, onze 39 -jarige trouwdag. Polaroid foto van ons gemaakt om het vast te leggen en een borreltje bij ons aan boord. Top!
12 januari gaan we dan door naar Preguiça, 12 mijl verderop naar het westen. Geen wind dus een stukje moteren. We ankeren voor het dorp in een Italiaans-achtig aandoende omgeving. Het dorp ligt hoog en is gebouwd op de rotsen met nog de oude gebouwen uit de Portugese tijd. Erg mooi. Er lijkt een waterval uit de rotsen te komen…vreemd want het is hier nog steeds kurkdroog! Bij nader inzien is het de afvoer van de zeewater ontzoutings fabriek…ja logisch hè….zo komen ze op al deze eilanden aan hun water. Het zoete water wordt in containers naar de huizen gebracht….daar moet je het dus een tijd mee doen! Wel wat anders hè, zoals wij allemaal gewend zijn de kraan open te draaien en altijd water te hebben! 
We verkennen dit dorp en ontmoeten Kaapverdianen die hier nu in hun thuisland op vakantie zijn, maar in Rotterdam werken. Ze zetten Nederlandse muziek voor ons op en we genieten van de leuke gesprekken. In het Nederlands dus! 
De volgende dag gaan we met elkaar naar het binnenland, naar Ribeira Brava. Een wat grotere stad met voorzieningen. Even weer wat boodschappen halen en internet gebruiken om het thuisfront weer te bereiken. Eind van de middag weer met zo'n lokaal busje terug naar de boten. 
15 januari gaan we door naar Taraffal.

  Prachtig avondrood. Noa geniet er ook van. 

De sterke deining die er een week lang was ten gevolge van depressies die noord van ons langs getrokken zijn, zal nu wel afgenomen zijn en we kunnen dus weer een stukje verder. Lang blijven we hier niet. Niet echt de moeite waard hier! Wel met elkaar nog een lokaal restaurantje 's avonds bezocht, waar we prima voor een habbekrats hebben gegeten. Ook nog even een fotootje gemaakt van de enorme tonijn die we in een kruiwagen aan de haven zagen liggen. Wat een beest!

17 januari op weg naar Mindelo (video), de plek waar we 20 jaar geleden ook geweest zijn. Een prachtig stuk zeilen boven Santa Lucia langs en dan tussen Santo Antao en Sao Vicente naar Mindelo.

  Aanloop Mindelo.

Daar zeilen we de grote baai in en herkennen niets meer van onze vorige reis hiernaartoe! Wat is hier ontzettend veel bijgebouwd! De vooruitgang is immens geweest in deze jaren. Enorm contrast met de andere Kaapverdische eilanden die we hiervoor bezocht hebben. Waar we met ons vorige schip voor anker lagen is nu de plek van de kleine vissersbootjes, maar het strandje herkennen we en na enige aarzeling vinden we de Club Nautico van toen ook nog terug.

Maar dat is het dan ook wel! 
Het is ook wel weer erg prettig je boodschappen te kunnen halen en überhaupt te kunnen bevoorraden voor de oversteek van de Atlantische Oceaan. 
De 'floating bar' wordt onze stamkroeg

en samen met onze groep jonge vrienden hebben we een erg leuke tijd in deze plezierige stad. Zo vieren we ook de 30ste verjaardag van Chiara met zelf gemaakte taart,

champagne en een etentje met 12 personen in een heel gezellig niet overdekt restaurant met live muziek.

Op de terugweg horen we typisch Kaapverdiaanse muziek (Cesara Evora) uit een soort zijstraat komen. Klinkt goed! Even er op af. We vallen midden in een lokale zangpartij met geweldige lokale zangers en musici! Tot in de kleine uurtjes krijgt deze dag zo al dansend, luisterend en borrelend een fantastische afronding! Wat een prachtige verrassing.(video)

Ook gaan we nog een dag hiken op het naastgelegen eiland Santa Antao. Om 8 uur in de ochtend met de ferry over, uurtje varen en vervolgens met een busje hoog op het eiland gebracht. Dit eiland is totaal anders….supergroen!! Geweldige overdadige natuur. Een van de meiden heeft deze wandeltocht rond de oude vulkaankrater uitgezocht. Het wordt al met al een stevige fysieke prestatie, mede omdat we, na soms stijgen, zo'n 800 meter steil zullen afdalen. Maar het is prachtige natuur met de heerlijkste geuren en super vergezichten. Heel blij dat we dit gedaan hebben….hoewel we er wel een paar blauwe teennagels aan overhouden omdat het pad zo steil is. 

Dat mocht de pret echter niet drukken en de drankjes en rijpe papaya die we uiteindelijk onder aan de berg in een soort berghuisje konden krijgen, smaakten des te lekkerder!

En dan valt onze groep weer uit elkaar en blijven wij als laatste over in Mindelo. Iedereen al op pad over de oceaan. Via de Garmin Inreach kunnen we nog contact met elkaar hebben onderweg.
We hebben genoten van de Kaapverdische Eilanden met hun prachtige diversiteit, de relaxedheid en erg gastvrije en plezierige bevolking! 
31 januari gaan ook wij dan in de middag ankerop. Alles aan boord en uitgeklaard….we zijn er klaar voor. Met weerberichten via broer Wim en zoon Hugo zullen we begeleid worden naar Grenada. Caraïbische Eilanden. We hebben er zin in!!

P.S. Er komen nog meer foto’s en video’s, maar uploaden gaat momenteel langzaam, dus volgt nog. Ook het volgende verhaal van de oversteek over de Atlantische Oceaan komt er binnenkort aan!