Boa Vista

TRANSLATE button below⬇️

9 december zijn we na een dagje lekker zeilen aangekomen op Boa Vista bij het dorpje Sal Rei. (Video aanloop Boa Vista) Eerst voor anker in de 'haven' waar we een prachtige branding achter onze boot hebben door de binnenlopende oceaandeining. (Zie video)  Het is hier een waar surfparadijs, waardoor we de kitesurfers en foilsurfers goed kunnen bekijken. Wat een acrobaten zijn erbij! Ze zijn dansers op de golven en wij kunnen er van zo dichtbij volop van genieten. (Video surfparadijs)

We verkennen het dorp Sal Rei en merken dat er hier toch echt meer te beleven valt dan op Sal. Als we in het donker weer naar onze boot gaan, worden we iedere keer begeleid door honderden visjes die enorm kunnen springen. En ja, zo belandt er ook wel eens één in ons bootje. Tja, het kan in het leven mee zitten maar helaas ook wel eens tegenzitten.....ook voor vissen🤪

Al snel valt ook op hoe plezierig de Kaapverdianen ook hier weer zijn. Nou ja, niet allemaal dan😱 We zitten op een gegeven moment namelijk ergens een biertje te drinken en de ondergaande zon te bewonderen als er een lokale jongen bij ons aan tafel komt. Leuke knul! Na verloop van enige tijd bieden we hem ook een biertje aan en hebben leuke gesprekken. Na verloop van tijd willen we wel wat eten en hij wijst ons op een restaurantje met live muziek. Prima, doen we! Inderdaad een leuke plek met echt goede muziek. Als we daar wat te eten bestellen, laten we hem ook wat bestellen. De avond verloopt heel plezierig en we nodigen hem uit op onze boot. De volgende avond komt hij aanzetten en volgt er weer een plezierige avond. Hij maakt de tonijn klaar die we van andere vissers die dag gekocht hebben. (1 kilo voor 5 euro...probeer dat maar eens voor die prijs in Nederland te vinden😜) Overheerlijk!!

Echter, als we de volgende ochtend wakker worden, blijkt onze bijboot gestolen!!

  Bye bye motortje :-(

Kut, het is ons vervoer naar de wal en zonder dat is erg onhandig! De buurman blijkt ook zijn bijboot te missen en is met een lokale jongen op zoek gegaan. Na verloop van tijd komt hij met beide bootjes terug. Zonder motortjes, tankjes en peddels....uiteraard! Shit, nou ja in ieder geval ons bootje terug. Opvallend is dat al de Kaapverdianen die we vervolgens spreken, kwaad zijn dat dit is gebeurd. Slecht voor het tourisme! Het komt hier tot nog toe niet veel voor, we hebben gewoon domme pech! Onze verdenking ligt echter al snel op de jongen die we aan boord hebben uitgenodigd, Raoul.  Maar....er zijn ook vissers van andere eilanden die hier soms komen en dan wat meenemen wat niet van hun is. Maar goed, dit was dus de laatste keer dat we een lokaal persoon aan boord uitnodigen! Too risky...en misschien verdenken we Raoul onterecht🤔 We zullen het nooit weten.

De volgende dag weten we via een andere visser wel weer aan peddels te komen...dat is in ieder geval wat. Er is hier bijna niets te krijgen. We verhuizen naar een andere ankerplek en komen terecht in een groeiende groep van uiteindelijk zo'n 25 jongeren. (20- en 30-ers ) Allemaal hier met hun boot. Een fantastische tijd met elkaar volgt! Ze slepen ons naar de wal zodra we dat willen (terug peddelen kunnen we zelf met de wind mee...en dan niet de boot missen want dan drijf je de oceaan op 🥵), we hebben erg leuke tijden in de beachbar en brengen een paar avonden met elkaar door op het kleine eilandje voor de kust.

Met elkaar eten (veel vis, gevangen door enkele freedivers met speren in deze groep), drinken, muziek maken, zingen, kampvuur, bijzondere gesprekken. Wat een leuke verrassing!! Oud en Nieuw ook op het eilandje en met opnieuw weer een zeer relaxt samenzijn sluiten we 2023 af en starten we 2024 met een goed gevoel. Inspirerend voor ons deze jonge mensen en wij zijn dat ook voor hun, zo laten ze ons weten. 

Zo langzamerhand valt de groep nu uit elkaar op weg naar de Carieb. Wij vertrekken ook over een paar dagen naar het volgende eilandje, Sao Nicolao. We zullen elkaar wel weer ergens terugzien want iedereen gaat naar de Carieb. Het was hier al met al een heerlijke beach-vakantie!! 

Sal Rei heeft trouwens nog aardig wat huizen uit de tijd dat de Portugezen hier kwamen.

Er is al wel wat gerestaureerd, maar het meeste is nog in slechte staat en wacht op betere tijden. Veel pleinen en straatjes die de moeite waard zijn om op te knappen. Er zijn ook overal bouwprojecten te zien, waardoor we het idee krijgen dat Boa Vista de potentie heeft zich positief te ontwikkelen....al zal dat nog wel veel tijd nemen want het leven gaat hier langzaam. Het eiland is het in ieder geval waard met zijn duinen, turquoise zee, stabiele passaatwind en heerlijke klimaat! (Je kunt wel de harmattan treffen…een droge NE wind uit Afrika vol Sahara zand. Het is dan heel nevelig en je boot wordt rood…hebben we anderhalve week gehad)

En dan als laatste nog voor de lezers onder ons. We hebben een leuke middag doorgebracht met een zoon van Suzanne Vermeer. En zo hoorden we dat 'zij' eigenlijk een 'hij' is. Een pseudoniem dus. De vader van degene die we ontmoet hebben.

Goed, dit was het weer even. Volgende keer vanuit Sao Nicolao of Mindelo.

Naschrift: de watertank is  leeg en we krijgen contact met Zelito. Hij regelt veel voor de zeilers hier en helpt ons ook aan een volle watertank. Veel vaten van 25 liter weet hij aan boord te slingeren, waardoor we de watertank weer gevuld hebben! Alles dus door hem van de wal gehaald, met zijn bootje naar ons toegebracht en dan full power aan boord geslingerd. Hij is zeker geen luie Kaapverdiaan. Hij wil ons ergens komende dagen lobsters brengen....dus we blijven nog even en zullen er met Jay en Chiara...en misschien Zelito zelf van gaan genieten. Op de BBQ. Wat een leven!! 
 

 Trimaran uit 1988 gemotoriseerd.