Naar Ria de Arousa

Translate button below⬇️

Vanuit Muros vertrekken we naar de volgende Ria. Ria is trouwens niet ‘rivier’ in dit geval, maar ‘zeearm’. Net zoiets als de fjorden in Skandinavië. Er liggen vele vissersdorpen aan en zo besluiten we de Ria van Arousa eens te gaan verkennen. Van het vertrek uit Muros is een filmpje, alsook van de tocht over zee. (28 mijl). Zie in die 4 filmpjes ook de ‘rolwolk’ mist die langs de kust ligt. Heel apart en kenmerkend voor dit gebied.

Ook is te zien hoe we tussen rotspartijen doorvaren. Goed navigeren maar prachtig!

Wel alles op de motor, want helaas is er geen wind….

En dan komen we op de Ria de Arousa. De breedste opening van de Ria’s. En zowaar krijgen we wind en kunnen we zeilend richting Cambados.               
Een wijnstad, bekend om de witte wijnen van de Albariño druif die hier in de omtrek groeit. Dat moet geproefd worden! Aangekomen bij Cambados varen we tussen twee grote gebieden met mosselcultuur door. Grote drijvende vlotten, waaronder de mosselen groeien aan lange draden. Wat een hoeveelheid! Die gaan we dus ook proeven :-))

                                                                     
 NB. Klik op de foto’s om ze te vergroten. Veel mooier!

De ankerplek is niet top…..we liggen eigenlijk weer op de rede, wat verder van het land, maar te doen. De avond blijven we aan boord en dat is lekker rustig!

De volgende dag het stadje eens verkennen. Het is laagwater (richting springtij) als we gaan en er is veel land drooggevallen. Je ziet dan ook meteen in Galicië, dat er schelpen geraapt gaan worden door de lokale bevolking.

Hieronder een impressie van Cambados.

Palmen, bloemen, Keltische roots, religie, mooie gebouwen, vis en wijn, gezelligheid. Een mooi stadje!

De volgende dag varen we een klein stukje naar O Grove. Ook een vissersdorpje. Echter, hier varen toeristenschepen af en aan. Dat is even leuk, maar al gauw begint het toch wat te vervelen :-) Toch willen we nog wel even het stadje zien. Helaas, dit is echt niet de moeite waard. Ik weet er nog wel een paar foto’s uit te persen, maar daarna weten we niet hoe snel we onze hielen moeten lichten. Sorry, O Grove, het zal wel aan je naam liggen:-))

Begin van de middag trekken we het anker omhoog en kunnen dan lekker zeilend naar de plek waar we nu liggen, Caramiñal. Onderweg zwemmen er nog even wat dolfijnen met ons mee en door dit heerlijke tochtje waait O Grove snel uit ons hoofd :-)) Vanavond aan boord, want het is fris, bewolkt en het regent!! NEE!!!

De drang om verder zuidwaarts te gaan begint sterker te worden, maar morgen eerst nog even hier rondneuzen. (wordt vervolgd)

……….Caramiñal is weer een aangename verrassing! We brengen hier een paar zeer relaxte dagen door. Wat slenteren door het dorp, over de boulevard, genieten van de natuurlijke omgeving. Het is zo rustig hier!!
We ontdekken een lokaal cafeetje en strijken daar zo af en toe neer. Toerisme is hier niet. Steven geniet er van dat de mensen hier over het algemeen kleiner zijn dan in Nederland. Hij voelt zich hier wel thuis :-)) Het weer zakt zo af en toe even in, maar de zon laat nooit lang op zich wachten. 

 Ankerplek.

We sluiten de tijd in Caramiñal zonnig af en dan is het weer knap warm. Blijkbaar vindt deze hond dat ook :-)

 zoom in!

Tijd om de zee weer op te gaan!